In het sociaal akkoord staat nu (punt 34):
Quote:
Het UWV besluit dus, net als nu, bij ontslag om economische redenen. Ik heb minister Asscher van de week bij Pauw en Witteman horen verklaren dat het BBA 1945 moet te vervallen net als argument dat nog stamt uit de tijd van de Duitsers. Onlangs hebben wij het nier op HL ook gehad over de faillissementswet die op de schop zo moeten omdat deze uit de 19e eeuw komt. Dat een wet of een regeling lang bestaat betekent natuurlijk geenszins dat deze niet actueel of met de tijd is meegegaan. Als die redenatie op gaat dat moet er harder gewerkt worden aan die faillissementswet dan aan het ontslagrecht.
Even een praktijkvoorbeeld. Ik heb een klant, kleine uitzendorganisatie, die in een markt opereert waar de klappen hard aankomen. Water staat aan de lippen en met pijn in het hart moet van een viertal mensen de arbeidsovereenkomst ontbonden worden. Gelukkig kon dit op basis van een vaststellingsovereenkomst (wederzijds goedvinden met behoud van de WW-rechten). Dit betekent een lastenverlichting van meer dan 150.000,00 over een jaar en kan het bedrijf redden.
In de nieuwe regeling worden deze arbeidsovereenkomsten ook ontbonden, maar staat daar een vergoeding tegenover. In dit geval zou dat zijn neergekomen op een storting in het transitiefonds van 15 maandsalarissen. Dat zou voor dit bedrijf betekent hebben dat deze mensen niet ontslagen hadden kunnen worden (kan niet betaald worden) en dat het geheel ten onder was gegaan. In plaats van vier mensen werkloos zou dus iedereen werkloos worden. Is dat een situatie die wenselijk is? Het is in ieder geval het resultaat van dit sociaal akkoord.
Quote:
Per 1 januari 2016 wordt het ontslagrecht gemoderniseerd. Anders dan nu wordt het ontslagrecht in hoofdzaak geregeld in één wet (het BW, het BBA 1945 vervalt) met handhaving van de preventieve toetsing van ontslag. Afhankelijk van de reden voor het ontslag komt er één ontslagroute: voor bedrijfseconomisch ontslag en wegens langdurige arbeidsongeschiktheid via een procedure bij UWV en voor (andere) in de persoon gelegen redenen en bij een verstoorde arbeidsverhouding via ontbinding door de kantonrechter. Per CAO kan worden besloten tot (verplichte) toetsing bij ontslag door een zelf in te stellen sectorcommissie dit onderdeel wordt nader uitgewerkt met de sociale partners.
Het UWV besluit dus, net als nu, bij ontslag om economische redenen. Ik heb minister Asscher van de week bij Pauw en Witteman horen verklaren dat het BBA 1945 moet te vervallen net als argument dat nog stamt uit de tijd van de Duitsers. Onlangs hebben wij het nier op HL ook gehad over de faillissementswet die op de schop zo moeten omdat deze uit de 19e eeuw komt. Dat een wet of een regeling lang bestaat betekent natuurlijk geenszins dat deze niet actueel of met de tijd is meegegaan. Als die redenatie op gaat dat moet er harder gewerkt worden aan die faillissementswet dan aan het ontslagrecht.
Even een praktijkvoorbeeld. Ik heb een klant, kleine uitzendorganisatie, die in een markt opereert waar de klappen hard aankomen. Water staat aan de lippen en met pijn in het hart moet van een viertal mensen de arbeidsovereenkomst ontbonden worden. Gelukkig kon dit op basis van een vaststellingsovereenkomst (wederzijds goedvinden met behoud van de WW-rechten). Dit betekent een lastenverlichting van meer dan 150.000,00 over een jaar en kan het bedrijf redden.
In de nieuwe regeling worden deze arbeidsovereenkomsten ook ontbonden, maar staat daar een vergoeding tegenover. In dit geval zou dat zijn neergekomen op een storting in het transitiefonds van 15 maandsalarissen. Dat zou voor dit bedrijf betekent hebben dat deze mensen niet ontslagen hadden kunnen worden (kan niet betaald worden) en dat het geheel ten onder was gegaan. In plaats van vier mensen werkloos zou dus iedereen werkloos worden. Is dat een situatie die wenselijk is? Het is in ieder geval het resultaat van dit sociaal akkoord.